Галоўная/Пресса

Пресса

ПАДПІСАЦЦА НА РАССЫЛКУ:
это поле обязательно для заполнения
Імя:*
это поле обязательно для заполнения
Прозвішча:*
это поле обязательно для заполнения
Электронная пошта:*
Спасибо! Форма отправлена

...В ТЕАТРЕ чудеса случаются обязательно. Вы бы посмотрели, какой радостью светились глазенки нарядных девочек и мальчиков в инвалидных колясках, минчан-сирот под опекой, воспитанников детских домов Минской области. Большинство из них впервые на празднование 8 Марта были приглашены в самый очаровательный и гостеприимный Дворец музыкального искусства Беларуси.


Рыгор Харык. Кумір беларускіх аматараў аперэты, артыст бязмежнага творчага дыяпазону – ад героя-палюбоўніка да коміка. Эдвін, Містэр Ікс, Прысыпкін. Дзевятага сакавіка "на ўра", з аншлагам прайшоў яго бенефісны канцэрт з удзелам вядучых салістаў Мінскай музкамедыі, адзінаццатага ён спяваў у "Прынцэсе цырка", семнаццатага іграе "Клапа", адзін з самых удалых спектакляў тэатра. А ў пачатку красавіка Харык ляціць у Сан-Францыска. З білетам у адзін канец. З усёй сям'ёй – на пастаяннае месца жыхарства.


Развітваючыся з любімым арыстам, гледачы ўсе ж спадзяюцца пабачыць яго зноў на мінскай сцэне. Тым больш, што і сам ён жадае гэтага, і, ад'язджаючы, пакідае надзею...


Григорий Харик уезжает... Дай Бог, чтобы в той далекой и процветающей стране, где он будет теперь жить, все у него сложилось удачно. Дай Бог ему таких же искренних и преданных поклонников. Доброго пути!


Актер! Певец, солист, поп- или рок-звезда. Мы можем сколько угодно иронизировать, но факт остается фактом – как только на сцену под блики юпитеров выпархивает он, человек, обладающий магической притягательностью, умеющий расположить к себе сотни людей, мы вправе во всеуслышание заявить: это – повелитель трепетных душ.


Еще недавно ее знали только в узком кругу – как подающую надежды студентку консерватории. И вот уже ее имя значится в программках театра музкомедии. Неожиданно для самой себя Леся Лют стала победительницей Республиканского конкурса вокалистов имени Л.П. Александровской. Потом – диплом на международном конкурсе...


В жизни каждого человека много случайностей. Иногда они становятся отправными пунктами в дальнейшей судьбе. Такой точкой отсчета в жизни заслуженного артиста России Алексея Кузьмина был совет брата попробовать стать артистом и, конечно же, годы учебы в ГИТИСе у замечательных педагогов: Рубена Симонова, Льва Свердлина, Аркадия Вовси.


10 красавіка на пасяджэнні камісіі, якая збіраецца раз на тры гады, прысуджаны прэміі Міністэрства культуры і Саюза тэатральных дзеячаў Рэспублікі Беларусь у галіне тэатральнага мастацтва.


Стали известны имена лауреатов премий Министерства культуры и Союза театральных деятелей Республики Беларусь в области театрального искусства, присуждаемых раз в три года.


Об этой встрече я мечтала давно. Когда на сцену выходила Наталья Гайда, у меня, как и у всего зрительного зала, замирала душа – настолько поражал талант этой певицы, изящность ее манер, женственность и огромное обаяние.


Нет, на этот раз в Минском театре музыкальной комедии не оперетта и не бенефис, а самое настоящее ЧУДО, какое случается только под Новый год: 27 декабря здесь дебютировали два балетных спектакля – "Штраусиана" и "Испанский дивертисмент". Теперь они займут свое место в репертуарной афише – так новогоднее чудо перевоплощается в реальность.


В жизни каждого человека бывают не только солнечные, но и пасмурные дни. Но что бы ни случилось, главное – не терять присутствия духа. Верить, что все образуется, что снова выглянет солнце. В этом убеждают нас спектакль "Хелло, Долли!" и его главная героиня. Она – воплощение энергии, которой хватает на устройство всевозможных дел.


Мюзікл Джэры Германа "Хэло, Долі!" – што вылучае яго з шэрагу папярэдніх работ тэатра? Перш за ўсё – рытм. Гэта цяжка не адчуць – спектакль значна больш дынамічны, чым тыя, з якімі мы ўжо знаёмы. Такім яго робіць і джазавая рытміка музыкі Д. Германа, і, яшчэ ў большай меры, зладжанасць дзеянняў артыстаў.


Девятнадцатый век недаром считается пророческим. Иначе нельзя понять удивившую всех в те времена нелепую мысль одного молодого критика: "Сапоги выше Шекспира!". "Помилуйте, юноша, – наверное, говорили ему не без раздражения маститые интеллектуалы, желая урезонить и пристыдить, – ну, где вы такое видывали! Как можно сравнивать грубый низменный предмет-с и высокое парение духа?".


Недавно Государственный театр музыкальной комедии Республики Беларусь показал минчанам и гостям Минска свою новую работу – мюзикл американского композитора Джери Германа "Хелло, Долли!" по пьесе Торнтана Уайдлера.


I што за слова такое трывожна-шчымлівае: "вакзал"! Сімвал вяртання? Сімвал чакання? Растання? Часовага прытулку на тлумнай дарозе жыцця?.. Вось людзі сабраліся на старамодным дэбаркадэры. Чмыхнуў паравозік, спавіўшы дымам рэйкі, вагоны, перон, і тых, хто прыехаў, і хто ад'язджае, і хто назірае за тымі й другімі... Вы змаглі б вылучыць у вакзальным натоўпе тую папялушку, якой наканавана пад захопленыя воклічы: "Хэло, Доллі!" правіць баль?


22 лістапада ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі прайшоў 150-ы паказ спектакля "Несцерка". Гэты твор кампазітара Р. Суруса на лібрэта А. Вольскага паводле вядомай п'есы В. Вольскага быў пастаўлены Б. Уторавым у 1979 г. I вось ужо 13-ы тэатральны сезон не сыходзіць са сцэны.


Ці трэба гаварыць, што музыка Кальмана – гэта ўжо амаль палова поспеху спектакля? Ёсць гледачы, якія ідуць у тэатр на таго ці іншага выканаўцу, на таго ці іншага пастаноўшчыка, а ёсць такія, што ідуць "на Кальмана". Таму і ставіць класіку вельмі адказна, тым больш, што заўсёды ёсць магчымасць параўноўваць прэм'еру з ужо вядомымі бліскучымі пастаноўкамі, а мелодыі гэтага музычнага шэдэўра ў выкананні самых лепшых салістаў у кожнага на слыху.


Сумна-злосныя нататкі з нагоды прэм'еры ў Тэатры музычнай камедыі Беларусі


Твор У. Кандрусевіча "Джулія" паводле рамана С. Моэма "Тэатр" – у найвялікшай меры дыялог паміж Тэатрам і Жыццём. Дыялог на знешнім узроўні, калі калізіі жыцця Джуліі Ламберт даюць на дзіва дакладныя праекцыі на лёс выканаўцы гэтай ролі Н. Гайды. I дыялог на ўзроўні ўнутраным, у душы самой Джуліі, у выніку якога яна, нарэшце, разумее, што тэатр для яе – гэта і ёсць усё яе жыццё.


Страницы: [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] [ 15 ] [ 16 ] [ 17 ] [ 18 ] [ 19 ] [ 20 ] [ 21 ] [ 22 ] [ 23 ] [ 24 ] [ 25 ] [ 26 ] [ 27 ] [ 28 ] [ 29 ] [ 30 ] [ 31 ] [ 32 ] [ 33 ] [ 34 ] [ 35 ] [ 36 ] [ 37 ] [ 38 ] [ 39 ] [ 40 ] [ 41 ] [ 42 ] [ 43 ] [ 44 ] [ 45 ] [ 46 ] [ 47 ] [ 48 ] [ 49 ] [ 50 ] [ 51 ] [ 52 ] [ 53 ] [ 54 ] [ 55 ] [ 56 ] [ 57 ] 58 [ 59 ] [ 60 ] [ 61 ] [ 62 ] [ 63 ] [ 64 ] [ 65 ] [ 66 ] [ 67 ] [ 68 ] [ 69 ] [ 70 ] [ 71 ] [ 72 ] [ 73 ] [ 74 ]

тэл.: (017) 275-81-26

220030, г. Мінск, вул. Мяснікова, 44

Пасведчанне аб дзяржаўнай рэгістрацыі № 100744263 ад 18 лютага 2009 г., УНП 100744263

Выключныя правы на матэрыялы, размешчаныя на Інтэрнэт-сайце Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра (musicaltheatre.by), у адпаведнасці з заканадаўствам аб аўтарскім праве і сумежных правах Рэспублікі Беларусь, належаць Установе "Заслужаны калектыў Рэспублікі Беларусь "Беларускі дзяржаўны акадэмічны музычны тэатр" і не падлягаюць выкарыстанню ў якой бы там не было форме без пісьмовага дазволу праваўладальніка. Па пытаннях выкарыстання матэрыялаў, размешчаных на сайце, звяртацца на e-mail: belmustheatre@gmail.com

Мы ў сацыяльных сетках: